Lycaonië

Lycaonië, Lykaonie of Lycaonia was een landstreek in Klein-Azië. Paulus en Barnabas brachten daar het evangelie op de eerste zendingsreis van de apostel Paulus.

Ligging. Het langschap grensde ten noorden aan Galatië, ten oosten aan Kappadocië, ten zuiden aan Cilicië en ten westen aan Phrygië. De grenzen van deze landstreek juist te bepalen, is niet mogelijk, daar zij niet altijd dezelfde waren.

Ligging van Lycaonië

Woord. Het Griekse woord λυκαονια, Lukaonia, en betekent "land van de wolven". Het komt in het Nieuwe Testament 1x voor. Het Strongnummer is 3071.

Land. Lycaonië was een naakt weideland met vele schapen en woudezels.

Bewoners. De bewoners waren wegens hun boogschieten beroemd. Zij spraken de Griekse taal; evenwel was de Lycaónische tongval nog niet verdwenen, toen Paulus hen op zijn eerste zendingsreis met Barnabas bezocht.

Hnd 14:11 En toen de menigten zagen wat Paulus had gedaan, verhieven zij hun stem in Lycaonisch en zeiden: De goden zijn aan mensen gelijk geworden en tot ons neergedaald. (TELOS)

Steden. De belangrijkste steden van Lycaonië waren Derbe, Lystra en Iconium. Iconium was eens de hoofdstad van Lycaonië, maar behoorde later aan Pisidië. Toen Paulus en Barnabas in Iconium waren, liepen zij gevaar en vluchten naar de steden van Lycaonië, Lystra en Derbe.

Hnd 14:5 Toen er nu een plan ontstond zowel van de volken als van de Joden met hun oversten, om hen te mishandelen en te stenigen, Hnd 14:6 vluchtten zij toen zij het gewaar werden, naar de steden van Lycaonie, Lystra en Derbe en de omstreken, Hnd 14:7 en verkondigden daar het evangelie. (TELOS)

Bronnen

Grieks-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Lycaonië' is op 9 maart 2018 verwerkt.