Sammua

Sammua of Sjammóea of Sjamoea is de naam van vier verschillende mannen genoemd in het Oude Testament.

Naam. Het strongnummer is H8051. De Hebreeuwse naam is שׁמוע, Sjamoea, en betekent "beroemd".

Naamgenoten.

1. een stamhoofd van Ruben, zoon van Zakkur, een van de twaalf verspieders die Kanaän moesten verkennen;

2. een der zonen van koning David en zijn vrouw Bathseba, elders Schammua en Simea genoemd;

3. nakomeling van de Leviet Jeduthun, ook Semaja geheten; zoon van Galal en vader van Abda; woonde te Jeruzalem na zijn terugkeer uit de ballingschap ten tijde van Nehemia;

4. een aanzienlijk priester, hoofd van de familie van Bilga ten tijde van de hogepriester Jojakim na de terugkeer uit de ballingschap.

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Sammua' is onder wijziging verwerkt op 8 sept. 2023.

Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon van Larry Pierce.