Simon

Simon (Gr. simoon) is de naam van onderscheidene personen in het Nieuwe Testament. De naam is van Hebreeuwse oorsprong (Hebr. 'shimoon' = Simeon) en betekent 'gehoord' (shimoon is afgeleid van het Hebr. werkwoord shama = horen). In de Bijbel verwijst 'Simon' naar:

1. Simon, door de Heer Jezus genoemd Petrus, daarom ook 'Simon Petrus', één van de twaalf apostelen
2. Simon, bijgenaamd 'de Zeloot' (Gr. Zelotes) of 'de Kanaaniet' (Gr. kananaios, van Aram. kanaan), één van de twaalf apostelen, Mt. 10:4
3. Simon, vader van Judas die Jezus verraadde
4. Simon Magus, de Samaritaanse tovenaar
5. Simon de leerlooier, bij wie Petrus logeerde, Hand. 10
6. Simon de Farizeeër, die Jezus tot de maaltijd nodigde, Lk. 7:40-44
7. Simon van Cyrene, dien de Romeinen dwongen het kruis van Christus te dragen.
8. Simon, één van de broeders van de Heer Jezus, Mt. 13:55, Marc. 6:3
9. Simon de melaatse, zo genoemd ter onderscheiding van anderen met dezelfde naam