Naar inhoud springen

Gevangene: verschil tussen versies

Gevangene (bekijk bron)

Versie van 30 mei 2023 09:23

1.014 bytes verwijderd ,  11 maanden geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
VisueelWikitekst
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
In Gouda kreeg in de 17e eeuw het godsdienstig onderwijs voorrang boven leren lezen en schrijven. Na hun bezoek aan Amsterdam in 1610 vertelden de Goudse regenten dat daar vooral op zondag veel aandacht aan geestelijke vorming werd besteed. Daarvoor gebruikte men Nederlands oudste gevangenis-Bijbeltje, getiteld ‘Een cleyn Handtboecxken, waer in begrepen zijn ''Proverbia'', de spreuken Salomonis, ''Ecclesiastis'', Prediker, ''Sapientia'', ’t Boek der Wijsheyt, ''Jezus Sirach'' enz.’<ref>Bron: https://casimirschool.nl/uploads/content/Geschiedenis-van-het-Tuchthuis-2010-1.pdf, geraadpleegd op 30 mei 2023.</ref>
 
De eerste reclasseringsinstelling in Nederland was het ''Nederlandsch Genootschap tot Zedelijke Verbetering der Gevangenen'', in 1823 gesticht door de christenweldoener Willem Hendrik Suringar (1790-1872). Een schrijver verklaarde in 1840 wat met 'zedelijke verbetering' bedoelt wordt: ▼
In 1778 bezocht de Engelse christenweldoener en gevangenishervormer [https://en.wikipedia.org/wiki/John_Howard_(prison_reformer) John Howard] (1726-1790) Nederlandse gevangenissen. "De gevangenissen in Holland," zei hij, "''zijn zoo stil en zindelijk, dat hij, die dezelve bezoekt, moeite heeft, te gelooven, dat ze waarlijk gevangenissen zijn. Dezelve worden jaarlijks, en dikwijls tweemalen in een jaar, met kalkwater gewit. Ieder derzelven heeft haren bijzonderen arts en heelmeester. De ziekten zijn er, in het algemeen, zeer zeldzaam. In het meerendeel der gene, die voor misdadigen bestemd zijn, vindt men voor iederen gevangene een vertrek, in hetwelk hij bestendig blijft opgesloten; elk heeft eene bedstede, een' stroozak en eene deken. In geen land van Europa worden minder misdaden bedreven, dan in Holland; en zelden wordt er de geregtigheid genoodzaakt, alle hare gestrengheid aan te wenden''."<ref>W.H. Suringar, [https://www.dbnl.org/tekst/_vad003182301_01/_vad003182301_01_0287.php Redevoering over John Howard] (1821).</ref>
 
 
▲De eerste reclasseringsinstelling in Nederland was het ''Nederlandsch Genootschap tot Zedelijke Verbetering der Gevangenen'', in 1823 gesticht door de christenweldoener Willem Hendrik Suringar (1790-1872). Een schrijver verklaarde in 1840 wat met 'zedelijke verbetering' bedoelt wordt:
 
"''De dronkaard moet zijne liefde tot den drank, de wraakgierige zijnen lust, om zich te wreken, afleggen; de dief moet niet weder stelen: dat is het, wat men verlangen kan en verlangen moet. Ja, nog meer dan dat: de dief moet het stelen niet alleen nalaten, omdat er straffe op volgt, maar omdat het ongehoorzaamheid is aan God, den oppersten Wetgever. In plaats van liefde tot de zonde, moet er liefde tot God, den Zaligmaker en de deugd in het hart wonen.''"<ref>Uit: W.H. Suringar, ''Bezoeken in de Gevangenis'', ''enz.,'' [https://www.dbnl.org/tekst/_vad003184001_01/_vad003184001_01_0080.php blz. 216-2017]. </ref>[[Bestand:Portret Anna Barbara van Meerten-Schilperoort (1778-1853) door Philippus Velijn (cropped).jpg|miniatuur|Anna Barbara van Meerten-Schilperoort]]In 1832 bezocht de welgestelde christin Anna Barbara van Meerten-Schilperoort (1778-1853) als eerste vrouw van Nederland, vrouwen in de gevangenis. Ze spoorde andere vrouwen aan om vrouwelijke gevangenen te bezoeken. Het bezoeken van gedetineerden was in die tijd geenszins betamelijk voor vrouwen en zeker niet voor ‘welgestelde dames’. Maar haar echtgenoot, de hervormde predikant Hendrik van Meerten (Sint Janskerk), stond achter haar.
Regel 31:
 
[https://gevangenenzorg.nl/ Gevangenenorg.nl], website van Gevangenenzorg Nederland.
 
== Zie ook ==
[[Gevangenis]]
 
== Voetnoten ==
Overgenomen van "https://www.christipedia.nl/wiki/Speciaal:MobielVerschillen/38666"
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.
Meer informatie