Nazireeër: verschil tussen versies

Een '''Nazireeër''' (ook gespeld ''Nazireër''; Eng. ''Nazarite'') was in de tijd van het Oude Testament een man of vrouw die tijdelijk of levenslang aan God was toegewijd en de plicht van de onthouding vrijwillig op zich genomen had. Hij liet zijn haar groeien, onthield zich van wijn en sterke drank, en mocht niet met een dode in aanraking komen. Zie over het Nazireeërschapnazireeërschap oftewel nazireaat, Num. 6: 1-21. Een Nazireeër moet niet verward worden met een [[Nazoreeër]] of [[Nazarener]].

'''Jozef, een nazir.''' In Gen. 49:26 (vgl. Deut. 33:16) wordt van [[Jozef]] gezegd dat hij een ''nazir'' onder zijn broeders is. In Nederlandse vertalingen wordt het verschillend weergegeven:<blockquote>''Ge 49:26 De zegeningen uws vaders gaan te boven de zegeningen mijner voorvaderen, tot aan het einde van de eeuwige heuvelen; die zullen zijn op het hoofd van Jozef, en op den hoofdschedel des <u>afgezonderden</u> zijner broederen! (SV)'' </blockquote><blockquote>''Ge 49:26 De zegeningen van uw vader gaan de zegeningen van mijn voorvaderen te boven, reikende tot het kostelijkste der eeuwige heuvelen; zij zullen komen op het hoofd van Jozef, op de schedel van de <u>uitverkorene</u> onder zijn broeders. (NBG51)''</blockquote><blockquote>''Ge 49:26 De zegeningen van je vader gaan de zegeningen van mijn vaderen te boven, tot aan de begerenswaardigheid van de eeuwige heuvels. Zij zullen zijn op het hoofd van Jozef, ja, op de schedel van de <u>gewijde</u> onder zijn broers. (HSV)''</blockquote><blockquote>''Ge 49:26 zegeningen van je vader: ze geven moed boven de zegeningen van bergen,- het kostelijkste van heuvels van eeuwig; ze zullen zijn op het hoofd van Jozef, op de kruin van de <u>omkranste</u> onder zijn broeders! (NB)''</blockquote>Niettegenstaande die bijzondere plaats die Jozef temidden van zijn broeders innam, was hij geen Nazireeër in de zin van Num. 6.

De '''kernKern.''' De kern van het bijbelseBijbelse Nazireeërschap was: Gode gewijd leven, leven voor Hem.

'''Plichten.''' Drie dingen waren voor de Nazireeër '''verplicht'''.

God verweet de kinderen van Israël:<blockquote>''Am 2:12 Maar u laat de nazireeërs wijn drinken, en u hebt de profeten geboden: Profeteer niet! (HSV)''</blockquote>SomsWanneer werdeniemand deplotseling kinderenoverleed nogin vóórdiens hunnabijheid, geboortewerd levenslang totde Nazireeër gewijd,verontreinigd. zoalsHij Simson,moest Samuëldan enzijn wellichthoofd ookscheren, Johannesoffers debrengen, en opnieuw Doperbeginnen.

'''Voleindiging.''' Wanneer de periode van zijn Nazireeërschapnazireeërschap was '''vervuld''', dan moest hijde afgezonderde brengen een brandoffer, een zondoffer, een dankoffer , een spijsoffer en een drankoffer, alsmede de offers van de priesterwijding. Hij moest zijn hoofd scheren en het haar verbranden in het vuur dat onder het vredeoffer brandde. Dit was een voorafbeelding van de volle gemeenschap, die het gevolg is van het offer van Christus<ref name=":0">''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. Nazarite.</ref>.

'''Roeping.''' De Nazireeërnazireeër werd door God '''geroepen''' als het instrument van Zijn macht ten behoeve van het volk, wanneer de druk waaronder, het leed kwam van vijanden binnen hun eigen grenzen (zoals de Filistijnen ), en wanneer het als gevolg van gevolg van de zedelijke toestand van het volk voor God niet mogelijk door gewone wijzen van verlossing tussenbeide te komen.<blockquote>''Am 2:11 Uit uw zonen deed Ik profeten opstaan, uit uw jongemannen nazireeërs. Is dit niet zo, Israëlieten? spreekt de HEERE.'' (HSV)</blockquote>'''Kenmerken.''' De Nazireeërnazireeër werd enerzijds '''gekenmerkt''' door een bijzondere kracht van de Geest van God en anderzijds door een strenge scheiding van natuurlijke bronnen van opwekking, het decorum en het zedenbederf welke verbonden waren met het leven van het volk. We zien dit in Johannes de Doper.

'''Symboliek.''' De plichten van onthouding schijnen een '''symbolische''' '''betekenis'''<ref name=":0" /> te hebben:

'''Jezus Christus''' was niet letterlijk een Nazireeërnazireeër. Hij onthield zich immers niet van het drinken van wijn en vatte de hand van een overleden meisje (Marc. 5:41). Hij was wel een zedelijke Nazireeër.nazireeër: Hij, de heilige knecht van God, was Zijn Zender bijzonder ''toegewijd''. Als de ‘man van smarten', die noch Zichzelf noch aardse geneugten zocht, was hij God gehoorzaam tot de dood van het kruis. Hij vervulde al de soorten offeranden. Thans leeft hij als mens in de hemel nog steeds voor God.

'''Christenen.''' Gelovigen uit de Joden, christenjoden, hebben de neiging onder de wet te leven (Hand. 21:20v). In het boek Handelingen (21:23v) vinden wij vier gelovige Joodse mannen die een gelofte van Nazireeërschapnazireeërschap hadden gedaan. Na afloop van de periode van hun nazireeërschapnazireaat brachten zij een offer en lieten zij zich het lange haar afscheren.