Hebreeën 12: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 71:
Heb 12:5 en u hebt de vermaning vergeten die tot u als tot zonen spreekt: ‘Mijn zoon, acht de tuchtiging van de Heer niet gering en bezwijk niet als u door Hem bestraft wordt; (Telos)
'''U hebt de vermaning vergeten.''' Ze waren traag geworden in het horen. <blockquote>''Heb 5:11 Over hem hebben wij veel te zeggen, dat ook moeilijk te verklaren is, omdat u traag bent geworden in het horen.'' (Telos) </blockquote>'''Tuchtiging.''' God heeft alle moeite, druk en tegenstand in de hand. Hij gebruikt ze als een middel tot tuchtiging.
'''Bezwijk niet.''' Zie vs. 3.
== 6 ==
Heb 12:6 want
Dit vers en andere gedeelten maken duidelijk dat lichamelijke straf, lijfstraf, een pak voor de broek, op zichzelf niet verkeerd is. → [[Tucht]]<blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Openbaring 3|VersNummer=19}} </blockquote><blockquote>{{Bijbelvers|HoofdstukNaam=Spreuken 3|VersNummer=11}}{{Spreuken 3:12}} </blockquote>'''Geselt.''' Ofwel kastijdt.
'''
'''Die Hij aanneemt.''' D.w.z. als zoon aanneemt, als zoon erkent, "die men voor zijn echte zoon erkent"<ref>D. Harting, ''Grieks Woordenboek op het Nieuwe Testament'' (1861-1863). Opgenomen als ''Grieks-Nederlands handwoordenboek op het Nieuwe Testament'' in Online Bible (uitgeverij Importantia). </ref>. Volgende vers: "God behandelt u als zonen".
== 7 ==
Hebreeën 12:7 U verdraagt het tot tuchtiging; God behandelt u als zonen; want welke zoon is er die een vader niet tuchtigt? (Telos)
'''Die een vader niet tuchtigt?''' Een dergelijke tucht (kastijding) is de natuurlijke taak van een vader.
== 8 ==
Heb 12:8 Maar als u zonder tuchtiging bent waaraan allen deel hebben, dan bent u bastaarden en geen zonen. (Telos)
'''Tuchtiging ... waaraan allen deel hebben.''' Opdat zij deel krijgen aan Gods heiligheid (vs. 10).
'''Allen.''' Zie vers 6: "iedere zoon".
'''Bastaarden.''' Een bastaard is een kind dat niet uit een wettig huwelijk geboren is. Bastaarden zijn onwettige kinderen, die geen wettige vader toebehoren en dus niet in de eervolle zin van het woord zonen zijn. De schrijver maakt hier onderscheid tussen bastaarden en kinderen, d.i. tussen zonen buiten de echt geboren, die geen recht hebben op de erfenis, noch door de vader als zijn echte kinderen erkend, geliefd en opgevoed worden en de wettige zonen, die hij als zodanig op- en aanneemt en als hem toebehorend liefheeft. Door beide uitdrukkingen is een geheel verschillende verhouding ten opzichte van God uitgedrukt. Beiden, de bastaarden en de kinderen, hebben wel hun bestaan aan God, de Vader van de geesten (vs.9) te danken, maar alleen de laatsten staan in de rechte verhouding, in de wezenlijke kinderlijke relatie tot de Vader van de geesten; slechts aan hen komt de naam "kinderen van God" toe en zij zijn het die God als zodanig aanneemt en erkent.
== 9 ==
Heb 12:9 Bovendien, wij hadden de vaders van ons vlees om [ons] te tuchtigen en wij hadden ontzag voor hen; zullen wij dan niet veel meer aan de Vader van de geesten onderworpen zijn en leven? (Telos)
'''De vaders van ons vlees.''' Onze 'biologische' vaders.
Regel 153 ⟶ 163:
== 23 ==
Heb 12:23 de feestvergadering; en tot de vergadering van de eerstgeborenen, die in de hemelen staan opgeschreven, en tot God, de Rechter van allen; en tot de geesten van de tot volmaaktheid gekomen rechtvaardigen; (CP<ref name=":0">Hertaling of vertaling door Christipedia, uitgaande van de
'''Feestvergadering.''' Andere vertalingen hebben bijvoorbeeld 'algemene vergadering' (Telos) of 'feestelijke vergadering" (NBG51). In de Griekse brontekst is het één woord: “paneguris”. Dit komt 1x voor in Nieuwe Testament. Het betekent: 1) een feestelijke vergadering van het hele volk om de openbare spelen of andere plechtigheden te vieren, of 2) openbare feestvergadering, volksfeest<ref>''Grieks-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. </ref>.
| |||