Sur

Sur (Hebr. sjoer; Eng. shur) is waarschijnlijk een plaats of streek ten zuiden van Kanaän en aan de oostgrens van Egypte.

Naam. De ‘woestijn van Etam’ is vermoedelijk een andere benaming voor dezelfde 'woestijn Sur'. De naam ‘Sur’ komt zes keer voor het in Oude Testament.

Ligging. De ligging van Sur is onzeker. Een andere hypothese over de ligging van Sur is: in het noordwesten van Saoedi-Arabië, in de huidige provincie Tabuk.

Na de doortocht door de Schelfzee trokken de Israëlieten drie dagen door de woestijn Sur.

Ex 15:22  Hierna deed Mozes de Israëlieten voortreizen van de Schelfzee af; en zij trokken uit tot in de woestijn Sur, en zij gingen drie dagen in de woestijn, en vonden geen water. Ex 15:23  Toen kwamen zij te Mara; doch zij konden het water van Mara niet drinken, want het was bitter; daarom werd derzelver naam genoemd Mara. (SV)

De Engel des HEEREN vond Hagar “aan een waterfontein in de woestijn, aan de fontein op de weg van Sur” (Gen. 16:7). Abraham reisde van Mamre (Gen. 18:1) “naar het land van het zuiden, en woonde tussen Kades en tussen Sur; en hij verkeerde als vreemdeling te Gerar.” (Gen. 20:1)

Kaart: de woestijn Sur (Eng. 'wilderness of Shur')

De Ismaëlieten “woonden van Havila tot Sur toe, dat tegenover Egypte is, waar u gaat naar Assur” (Gen. 25:18, CP).

De Israëlieten trokken na de Schelfzee te zijn doorgegaan, drie dagen de woestijn van Sur in. “Zij trokken uit tot in de woestijn Sur, en zij gingen drie dagen in de woestijn, en vonden geen water” (Ex. 15:22).

Saul sloeg “de Amalekieten van Havila af, tot daar gij komt te Sur, dat voor aan Egypte is.” (1 Sam. 15:7)

Vanuit het land der Filistijnen trok David met zijn mannen op “en zij overvielen de Gesurieten, en de Girzieten, en de Amalekieten (want deze zijn vanouds geweest de inwoners des lands), dat gij gaat naar Sur, en tot aan Egypteland.” (1 Sam. 27:8).