Eliab

Eliab is de naam van verschillende manspersonen in het Oude Testament.

Naam

De Hebreeuwse naam is אליאב, Eliyab. De eigennaam betekent "mijn God is vader". De naam komt 21x voor in het Oude Testament. Het strongnummer is H446.

Naamdragers

De volgende mannen, genoemd in het Oude Testament, dragen elk de naam Eliab:

1. Zoon van Helon (Chelon), een hoofd der Zebulonieten bij hun woestijntochten.

2. een hoofd over de stam Ruben, de vader van Dathan en Abiram.

Nu 10:16  En over het heir van den stam der kinderen van Zebulon was Eliab, de zoon van Helon. (SV)

3. de oudste zoon van Isaï en daarmee de oudste broer van David.

Geslachtslijn
Boaz   Ruth                                           Obed                     Isaï   ?   Nahas                                         Eliab   Zeruja         Abinadab   Abigaïl         Simea         Nethaneël         Raddai         Ozem         David

Ondanks zijn mooie en hoge gestalte werd niet hij, maar David, door God als koning over Israël geroepen. Uit 1 Sam. 17: 28 schijnt te volgen, dat hij niet vrij van jaloezie was, toen David het tweegevecht met Goliath durfde ondernemen. Later volgde ook Eliab hem op zijn zwerftochten. Indien hij, wat waarschijnlijk is, dezelfde is, als die 1 Kron. 27: 18 onder de naam Elihu vermeld wordt, was hij door David als vorst over de stam Juda aangesteld. Een van zijn dochters huwde met Rehabeam.

4. een Leviet, inz. een Kehatiet;

5. een Gadiet, een der helden van David;

6. een van de Levitische zangers, ten tijde van David.

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Eliab' is onder wijziging verwerkt op 10 aug. 2023.

Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon van Larry Pierce.