Neapolis

Neápolis (= 'Nieuwe Stad') was een haven- en zeestad van Macedonië, op de kust van de Egeïsche zee, aan de Strymonische Golf. Paulus en Silas deden de plaats aan op de tweede zendingsreis van de apostel. Het was de haven van Filippi.

Tweede zendingsreis van de apostel Paulus (Hand. 15:36-18:22), volgend op een eerste en gevolgd door een derde. Route: Antiochië (Syrië) → Syrië → Cilicië → Derbe → Lystra → Frygië, Galatië → Mysië → Troas → Samothráce → Macedonië → Neápolis → Filippi → Amfipolis → Apollonia → Thessaloníka → Beréa → Athene → Korinthe → Kenchrea → Efeze → Caesarea (Maritima) → Jeruzalem → Antiochië (Syrië)

Hnd 16:11 Wij nu voeren van Troas af en liepen recht op Samothrace aan, en gingen de volgende dag naar Neapolis, (TELOS)

De Griekse naam in de brontekst van het Nieuwe Testament is Νεαπολις, Neapolis (klemtoon op a), samengesteld uit νέος, néos = nieuw, jong, en πόλις, pólis = stad. De betekenis is dus "Nieuwe Stad" of "Nieuwstad". De naam wordt alleen genoemd in Hand. 16:11. Ook andere steden in de Oudheid droegen die naam.

Ligging van Neápolis.

Eerst behoorde zij tot Thracië, later tot het Romeinse wingewest Macedonië.

Paulus landde hier, van Troas komend, op Europese bodem. Van hier kon hij de beroemde weg Via Egnatia volgende, die hem voerde naar Filippi en Thessalonica.

De stad heet thans Kavala.

Kavala (2012).

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Neopolis' is op 6 april 2018 verwerkt.