2 Korinthiërs

Uit Christipedia

De tweede brief van Paulus aan de Korinthiërs (andere spelling Corinthiërs; kortweg 2 Korintiërs of 2 Korinthe genoemd) is een boek in de Bijbel, in het Nieuwe Testament. Het is een brief van de apostel Paulus aan de gemeente in de Griekse havenstad Korinthe, geschreven rond 56 n.C. tijdens zijn derde zendingsreis. De brief sluit aan op de vorige brief aan de heiligen aldaar (zie Eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs). De gezant van Christus legt uit waarom hij hen nog niet had kunnen bezoeken en roept hen op de boetvaardige broeder te vergeven, en op te passen voor wettische leraren. Ook roept hij hen op met gulheid mee te doen aan de collecte voor de verarmde gemeente in Jeruzalem. Een belangrijk gedeelte van deze brief bevat de verdediging van Paulus' gezag als apostel. 

De gemeente te Korinthe

De gemeente te Korinthe was gesticht door de apostel Paulus, nadat hij op zijn tweede zendingsreis uit Macedonië in Korinthe was gekomen.
Paulus' tweede zendingsreis, waarop hij Korinthe in Achaje (Achaia), in Griekenland, aandoet
Tweede zendingsreis van de apostel Paulus (Hand. 15:36-18:22), volgend op een eerste en gevolgd door een derde.

Route: Antiochië (Syrië)SyriëCiliciëDerbeLystraFrygië, GalatiëMysiëTroasSamothráceMacedoniëNeápolisFilippiAmfipolisApolloniaThessaloníkaBeréaAtheneKorintheKenchreaEfezeCaesarea (Maritima)JeruzalemAntiochië (Syrië)

De gemeente was het resultaat van 18 maanden zendingswerk, 1 Kor. 4:15, Hand. 18. Toen Paulus de brief schreef, was hij twee maal bij de gelovigen aldaar geweest, 2 Kor. 12:14 en 13:1.
2Co 12:14 Zie, ik sta gereed deze derde keer naar u toe te komen, en ik zal u niet tot last zijn, want ik zoek niet het uwe, maar u. (...) (Telos) 2Co 13:1 Dit is de derde keer dat ik naar u toe kom: in de mond van twee of drie getuigen zal elke zaak vaststaan. (Telos)

Schrijver en datering

Deze tweede brief is door de apostel Paulus vanuit Macedonië geschreven, kort na de eerste brief (geschreven in Efeze), omstreeks het jaar 56 na Christus, tijdens de derde zendingsreis van de apostel.

Derde zendingsreis van Paulus. Voor de derde keer bezoekt hij de gemeente te Korinthe.
Derde zendingsreis van de apostel Paulus (Hand. 18:23-21:26), volgend op de eerste en tweede.

Route: Antiochië (Syrië)GalatiëFrygiëEfezeMacedoniëGriekenland, waar Paulus 3 maanden is → Macedonië: o.a. Filippi → reis van 5 dagen → Troas, waar Paulus 7 dagen is → AssusMityleneChiosSamosMileteCosRhodusPataraTyrus, waar Paulus 7 dagen is → Ptolemaïs, waar Paulus 1 dag is → Caesarea_(Maritima), waar Paulus vele dagen is → Jeruzalem

0 — 49 n.C. < Israël en Gemeente 50 — 99 > Kerkgeschiedenis 100 — 199
Openbaring van JohannesJeruzalemClemens RomanusDidachè2 PetrusPaulus2 Timotheüs1 PetrusTitusbrief1 TimotheüsHandelingen van de ApostelenBrief aan de HebreeënBrief aan FilemonEfezebriefPorcius FestusBrief van JakobusKolossenzenbriefFilippenzenbriefRomeinenbrief2 Korinthiërs1 KorinthiërsDerde zendingsreis van PaulusNero (keizer)Felix (stadhouder)GallioTweede zendingsreis van PaulusGalatenbriefHerodes Agrippa IIAnaniasClaudius I
Als hierboven gezegd, was Paulus al twee keer in Korinthe geweest. Na zijn vertrek uit Korinthe ontstonden ernstige misstanden in de gemeente. Tijdens zijn driejarig verblijf in Efeze (Hand. 19:10; 20:31) is hij voor korte tijd naar Korinthe gereisd, om deze fouten aan te pakken (1 Korinthe 16:8-9 en 2 Korinthe 12:14 en 13:1.) Hij schreef de christenen te Korinthe meerdere brieven. De 1e en 2e brief werden geschreven tegen het einde van Paulus' 3-jarig verblijf te Efeze, dus van ca. 54 tot ca. 56 na Christus. Paulus had hen volgens 1 Kor. 5: 9 en 11 reeds eerder een brief geschreven, maar helaas is deze verloren gegaan. Dus eigenlijk bezitten wij de 2e en 3e brief aan de Korinthiërs. De brief die wij nu de tweede brief noemen werd, zoals gezegd, geschreven ca. 56 na Christus vanuit Macedonië.

Nadat Paulus de eerste brief (onze nieuwtestamentische eerste brief) door zijn medearbeider Titus had verzonden, verliet hij Efeze en reisde naar Troas waar hij een ontmoeting regelde met Titus, die terug kwam van Korinthe. Titus reisplan verliep echter niet zoals verwacht en Paulus reisde door naar Macedonië (2 Korinthe 2:12-13; 7:5-6). Daar ontmoette hij Titus, die een goede tijding uit Korinthe bracht. Hij vernam, dat door zijn eerste brief daar een verandering ten goede was gekomen. 

Aanleiding

De redenen van dit schrijven zijn:

  1. de gunstige uitwerking die de inhoud van de eerste brief bij de gelovigen gehad heeft
  2. de felle aanvallen die van bepaalde zijde op hem waren uitgeoefend. Deze aanvallen ondermijnden zijn apostolisch gezag. 
  3. de collecte voor de verarmde gemeente in Jeruzalem.
  4. wat de christelijke levenswandel betreft, was in de gemeente te Korinthe niet alles in het reine. 

Ad. 1 Van Titus had Paulus vernomen dat de eerste brief positief had uitgewerkt en berouw tot stand had gebracht. Hij riep hen op de schuldige die berouw had getoond te vergeven. 

Ad 2. Ook hoorde Paulus van het optreden van Judaïstische leraren, die een ander evangelie verkondigden en het apostelschap van Paulus in twijfel trokken. Daarom schreef hij zijn tweede brief om uit te leggen waarom hij hen nog niet had kunnen bezoeken. Hij vermaande hen op te passen voor de valse leraren. Een belangrijk gedeelte van deze brief bevat de verdediging van Paulus gezag als apostel. Zijn hoofddoel met deze brief is de verstoorde relatie tussen Paulus en de gemeente te Korinthe weer te herstellen. Hij spreekt in de brief veel over zichzelf, zijn werk en zijn lijden, en dit kon niet anders, omdat zijn apostolische roeping was aangetast. 

Ad. 3 Ook riep Paulus de gelovigen op met gulheid mee te doen aan de collecte voor de verarmde gemeente in Jeruzalem. 

Indeling

Dit Bijbelboek bestaat uit 13 hoofdstukken en kan in hoofddelen worden verdeeld. Tweedeling:

  1. Hoofdstuk 1 – 9  De gemeente op de weg van de gehoorzaamheid geleid en tot vertrouwen in zijn apostolische roeping opgewekt. 
  2. Hoofdstuk 10 – 13  Verdediging van zichzelf tegen de verachting waaraan men hem wilde prijsgeven, met bestraffing van de tegenstanders. Groeten. 

Driedeling: 

  1. Hoofdstuk 1:1-7:16  Persoonlijke woorden van Paulus, verschil tussen Oude en Nieuwe Testament.
  2. Hoofdstuk 8:1-9:15  Oproep tot vrijgevigheid aan de gemeente te Jeruzalem.
  3. Hoofdstuk 10-13  Paulus' verdediging van zijn apostelschap. Afsluiting. 

Samenvatting

Samenvatting van de hoofdstukken:

Hfdst. 1: bevat de groetenis en wijst op de Vader der barmhartigheden en de God van alle vertroosting, die Paulus heeft vertroost in zijn verdrukking, zodat hij praktisch in staat was anderen te vertroosten, die verdrukt werden. Hij vermeldt ook, dat zijn voornemen was tot hen te komen.

Hfdst. 2: Paulus laat de gelovigen een blik slaan in zijn hart en hij dankt God, dat Hij hem, ondanks alles, in triomf meevoert, terwijl hij het evangelie verkondigt. Ook beveelt hij hun aan de boetvaardige broeder weer van hun liefde te verzekeren. 

Hfdst. 3: Over aanbevelingsbrieven. Als dienaar van het nieuwe verbond brengt hij een boodschap, die ver uitgaat boven de prediking van de wet. 

Hfdst. 4: Deze bediening is hem door de Heer opgedragen; het is het evangelie van de heerlijkheid. Als gevolg van deze prediking is hij iedere dag in levensgevaar, maar zijn lijden komt ten goede van hemzelf en van anderen.

Hfdst. 5: De gelovige weet, dat hij eenmaal een hemels lichaam ontvangt, dat alles eenmaal openbaar zal worden voor de rechterstoel van Christus en dat deze gedachte hem ertoe moet brengen, als gezant voor Christus, de mensen te bewegen zich met God te laten verzoenen.

Hfdst. 6: De gelovigen worden opgewekt te leven als afgezonderden, als geheiligden voor de Heer en geen verbinding aan te gaan met ongelovigen. Opnieuw wijst hij hun op zijn doorstane verdrukkingen.

Hfdst. 7: Hij komt terug op zijn vorige brief en schrijft dat hij zich verblijdt dat de ontstane droefheid in blijdschap is veranderd en de brief dus de gewenste uitwerking heeft gehad. „De droefheid naar God bewerkt een onberouwelijke bekering tot behoudenis.” 

Hfdst. 8-9: Als bewijs van hun goede gezindheid mochten ze nu tonen mee te leven met de behoeftige gelovigen in Judea door hun gaven voor hen af te zonderen (vgl. Hebr. 13:16). 

Hfdst. 10-11: De ondervindingen door Paulus beleefd bij het uitoefenen van zijn door de Heer opgedragen taak, zijn bewijzen, dat hij werkelijk tot apostel geroepen was. Door geen omstandigheden, hoe moeilijk ook, heeft hij zich laten beïnvloeden, in tegenstelling met de valse apostelen, die een verkeerde invloed in hun midden uitoefenden. 

Hfdst. 12: Paulus werd, als mens in Christus, opgevoerd tot in de derde hemel, tot in het paradijs. Door deze bijzondere openbaring was het gevaar aanwezig, dat hij zich zou verheffen. Daarom kreeg hij „een doorn in het vlees". Driemaal bad hij ervan verlost te worden; als antwoord vernam hij; „Mijn genade is u genoeg.” 

Hfdst. 13: Opwekking tot zelfonderzoek, groeten en zegenwens. Driemaal komt in deze brief voor: „God zij dank!” 

Commentaar

Op de volgende pagina's van Christipedia worden passages uit het boek 2 Korinthiërs becommentarieerd en onderwerpen behandeld:

Meer informatie

M.G. de Koning, De Tweede Brief aan de Korinthiërs. Deel 3 van de reeks Rotsvast. Pagina's: 166. Vaassen: Medema, 1996. Als E-book uitgegeven door Johannes Multimedia, 2011. Download e-book in pdf-formaat van OudeSporen.nl. 

H. Rossier, Tot dienst geroepen; 2e brief aan de Korintiërs. Pagina's: 99. Als e-book uitgegeven in 2009 door Oude Sporen. Download (PDF-formaat) van OudeSporen.nl

Bronnen

H. Moll, Wat zegt Gods Woord over ...?, deel 3 (Oostburg: W.J Pieters, z.j.), blz. 110-111. Hieruit is, onder toestemming, op 29 okt. 2012 tekst opgenomen. 

C. Lindeboom, Bijbelgids, of Handleiding tot het verkrijgen van Bijbelkennis (Middelburg: Stichting de Gihonbron, 2009; bewerking door J. Pluimers van de uitgave uit 1929), blz. 74-75. Tekst hieruit is, onder toestemming, op 18 aug. 2013 verwerkt.