Bijbel:Johannes 12

Johannes 12: ¹ Jezus dan kwam zes dagen voor het pascha in Bethanie, waar Lazarus was, de gestorvene, die Jezus uit de doden had opgewekt.

² Zij maakten daar dan een maaltijd voor Hem klaar, en Martha diende; Lazarus nu was een van hen die met Hem aanlagen.

³ Maria dan nam een pond balsem van onvervalste, kostbare nardus, zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten met haar haren af; en het huis werd met de geur van de balsem vervuld.

⁴ Een van zijn discipelen echter, Judas Iskariot, zoon van Simon, die Hem zou overleveren, zei:

⁵ Waarom is deze balsem niet verkocht voor driehonderd denaren en aan de armen gegeven?

⁶ Dit zei hij echter, niet omdat hij zich om de armen bekommerde, maar omdat hij een dief was en als degene die de beurs had, droeg wat erin werd gedaan.

⁷ Jezus dan zei: Laat haar begaan; zij heeft dit bewaard voor de dag van mijn begrafenis.

⁸ Want de armen hebt u altijd bij u, maar Mij hebt u niet altijd.

⁹ De grote menigte van de Joden dan wist dat Hij daar was; en zij kwamen, niet alleen om Jezus, maar ook opdat zij Lazarus zagen die Hij uit de doden had opgewekt.

¹⁰ De overpriesters nu beraadslaagden om ook Lazarus te doden,

¹¹ omdat velen van de Joden om hem heengingen en in Jezus geloofden.

¹² De volgende dag, toen de grote menigte die naar het feest was gekomen, hoorde dat Jezus naar Jeruzalem kwam,

¹³ namen zij de takken van de palmbomen en gingen uit Hem tegemoet, en riepen: Hosanna! Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer, en: De koning van Israel!

¹⁴ Jezus nu vond een jonge ezel en ging erop zitten, zoals geschreven staat:

¹⁵ ‘Vrees niet, dochter van Sion; zie, uw koning komt, gezeten op een ezelsveulen’.

¹⁶ Dit begrepen zijn discipelen eerst niet; maar toen Jezus was verheerlijkt, toen herinnerden zij zich dat dit van Hem geschreven stond en dat zij dit met Hem hadden gedaan.

¹⁷ De menigte dan die bij Hem was toen Hij Lazarus uit het graf geroepen en hem uit de doden opgewekt had, getuigde daarvan.

¹⁸ Daarom ging de andere menigte Hem ook tegemoet, omdat zij hadden gehoord dat Hij dit teken had gedaan.

¹⁹ De farizeeen dan zeiden tot elkaar: U ziet dat u niets vordert; zie, de hele wereld is Hem achterna gelopen.

²⁰ Nu waren er enkele Grieken onder hen die opgingen om op het feest te aanbidden;

²¹ dezen dan gingen naar Filippus, die van Bethsaida in Galilea was, en vroegen hem aldus: Heer, wij wensen Jezus te zien.

²² Filippus kwam en zei het Andreas; Andreas en Filippus kwamen en zeiden het Jezus.

²³ Maar Jezus antwoordde hun en zei: Het uur is gekomen dat de Zoon des mensen wordt verheerlijkt.

²⁴ Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij alleen; maar als zij sterft, draagt zij veel vrucht.

²⁵ Wie zijn leven liefheeft, verliest het; en wie zijn leven haat in deze wereld, zal het bewaren tot het eeuwige leven.

²⁶ Als iemand Mij dient, laat hij Mij volgen; en waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren.

²⁷ Nu is mijn ziel ontroerd, en wat zal Ik zeggen? Vader, verlos Mij uit dit uur? Maar daarom ben Ik in dit uur gekomen.

²⁸ Vader, verheerlijk uw naam! Er kwam dan een stem uit de hemel: Ik heb hem verheerlijkt en Ik zal hem opnieuw verheerlijken.

²⁹ De menigte dan die daar stond en dit had gehoord, zei dat er een donderslag was geweest. Anderen zeiden: Een engel heeft tot Hem gesproken.

³⁰ Jezus antwoordde en zei: Niet om Mij is deze stem er geweest, maar om u.

³¹ Nu is het oordeel van deze wereld; nu zal de overste van deze wereld worden buitengeworpen.

³² En als Ik van de aarde ben verhoogd, zal Ik allen tot Mijzelf trekken.

³³ Dit nu zei Hij om aan te duiden wat voor een dood Hij zou sterven.

³⁴ De menigte dan antwoordde Hem: Wij hebben uit de wet gehoord dat de Christus tot in eeuwigheid blijft; en hoe zegt U dan dat de Zoon des mensen moet worden verhoogd? Wie is die Zoon des mensen?

³⁵ Jezus dan zei tot hen: Nog een korte tijd is het licht onder u; wandelt terwijl u het licht hebt, opdat de duisternis u niet overvalt. En wie in de duisternis wandelt, weet niet waar hij heengaat.

³⁶ Terwijl u het licht hebt, gelooft in het licht, opdat u zonen van het licht wordt. Dit sprak Jezus, en Hij ging weg en verborg Zich voor hen.

³⁷ Maar hoewel Hij zoveel tekenen in hun bijzijn had gedaan, geloofden zij niet in Hem;

³⁸ opdat het woord van de profeet Jesaja werd vervuld, dat hij heeft gezegd: ‘Heer, wie heeft onze prediking geloofd? En aan wie is de arm van de Heer geopenbaard?’

³⁹ Daarom konden zij niet geloven, omdat Jesaja opnieuw heeft gezegd:

⁴⁰ ‘Hij heeft hun ogen verblind en hun hart verhard, opdat zij niet met hun ogen zien en met hun hart begrijpen en zich bekeren, en Ik hen gezond maak’.

⁴¹ Dit zei Jesaja omdat hij zijn heerlijkheid zag en van Hem sprak.

⁴² Toch geloofden ook zelfs velen van de oversten in Hem; maar om de farizeeen beleden zij Hem niet, opdat zij niet uit de synagoge werden gebannen;

⁴³ want zij hadden de eer van de mensen meer lief dan de eer van God.

⁴⁴ Jezus nu riep en zei: Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Mij, maar in Hem die Mij heeft gezonden.

⁴⁵ En wie Mij aanschouwt, aanschouwt Hem die Mij heeft gezonden.

⁴⁶ Ik ben als een licht in de wereld gekomen, opdat ieder die in Mij gelooft, niet in de duisternis blijft.

⁴⁷ En als iemand mijn woorden hoort en niet bewaart, oordeel Ik hem niet; want Ik ben niet gekomen om de wereld te oordelen, maar om de wereld te behouden.

⁴⁸ Wie Mij verwerpt en mijn woorden niet aanneemt, heeft dat wat hem oordeelt: het woord dat Ik heb gesproken, dat zal hem oordelen op de laatste dag.

⁴⁹ Want Ik heb niet uit Mijzelf gesproken; maar de Vader die Mij heeft gezonden, die heeft Mij een gebod gegeven wat Ik zeggen en wat Ik spreken moet.

⁵⁰ En Ik weet dat zijn gebod eeuwig leven is. Wat Ik dan spreek, spreek Ik zo als de Vader Mij heeft gezegd.