Handelingen 6

Handelingen 6 is een hoofdstuk van Handelingen van de Apostelen, een geschrift in de Bijbel, en telt 15 verzen.

■ Hoofdstukken van Handelingen van de Apostelen samengevat en/of becommentarieerd: · 1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28

■ Onderwerpen van Handelingen van de Apostelen: Onderwerpen

Samenvatting

1-6 Verkiezing en aanstelling van zeven tafeldienaars. 7 De gemeente groeit verder in getal. 8-15 Wonderdadig optreden van Stefanus, een van de zeven. Redetwist met hem. Lastercampagne tegen hem. Stefanus gevangen genomen en voor de Raad gebracht en vals beschuldigd.

1

1 In die dagen nu, toen de discipelen talrijker werden, ontstond er gemopper van de Griekssprekende Joden tegen de Hebreeen, omdat in de dagelijkse bediening hun weduwen over het hoofd werden gezien. (Telos)  

Bediening. Gr. diakonia.

2

2 De twaalf nu riepen de menigte van de discipelen bijeen en zeiden: Het is niet bevredigend dat wij het woord van God nalaten en de tafels dienen. (Telos)  

De tafels dienen. Voor eten en drinken zorgen, voor de maaltijden, die men nuttigde aan tafels. We moeten hier denken aan de huizen van de weduwen, niet aan gemeenschappelijke maaltijden.

1Ti 5:16  Als een gelovige man of vrouw weduwen heeft, laat deze hun hulp verlenen; en laat de gemeente er niet mee belast worden, opdat deze hulp kan verlenen aan hen die werkelijk weduwen zijn. (Telos)

1Ti 5:3 Eer de weduwen die werkelijk weduwen zijn; (Telos)

Eer de weduwen met verzorging door de gemeente, die echt weduwen, d.i. werkelijk beroofde, zoals het Griekse woord zegt, dus verlaten, alleenstaande vrouwen zijn.

5

5 En dit woord bevredigde de hele menigte; en zij kozen Stefanus, een man vol van geloof en van de Heilige Geest, en Filippus, Prochorus, Nicanor, Timon, Parmenas en Nicolaus, een proseliet van Antiochie, (Telos)  

De zeven namen zijn Griekse namen. Zeer waarschijnlijk spraken zij ook Grieks, waardoor ze geschikt waren om de Griekssprekende weduwen (1) te bedienen.

Vol van geloof. D.i. van geloofsvertrouwen op God.

9

Hnd 6:9  Er stonden echter sommigen op van hen die waren van de zogenaamde synagoge van de Libertijnen, van de Cyreneeërs, van de Alexandrijnen en van die van Cilicie en Asia, en zij redetwistten met Stefanus. (Telos)   

Synagoge van de. 'Synagoge' verwijst hier naar Joodse gemeente met hun synagogegebouw.

Het verzet komt van de kant van joden uit de verstrooiing. Deze diasporajoden, die verschillende talen spraken, hadden in Jeruzalem eigen synagogen. Het taalverschil bracht tot afzonderlijke gemeenten. Sommigen denken aan vijf, anderen aan één of twee synagogeverbanden.

Libertijnen. Dit Latijnse woord betekent 'vrijgelatenen' en verwijst naar door Rome vrijgelaten joodse slaven en hun nakomelingen. Vooral in Rome, de hoofdstad van het Romeinse Rijk, dienden Joden als slaven en werden zij vrijgelaten.

Cyreneeërs. Joden uit Cyrene en omstreken (Cyrenaica), in Noord-Afrika, gelegen in het huidige Libië.

Hnd 2:10  Frygie en Pamfylie, Egypte en de streken van Libië bij Cyrene, en de hier woonachtige Romeinen, zowel Joden als proselieten, (Telos)

Alexandrijnen. Joden uit de Egyptische stad Alexandrië, een stad vernoemd naar Alexander de Grote. Zie de vermelding van Egyptische Joden in Hnd 2:10.

Cilicië. Een toenmalige Romeinse provincie ('Cilicia') in het zuiden van het huidige Turkije. Paulus was geboren in de stad Tarsus in Cilicië (Hnd 21:39).

Asia. Evenals Cilicië was Asia toentertijd een Romeinse provincie in westen van het huidige Turkije.