Bijbel:Mattheüs 27

Mattheüs 27: ¹ Toen het nu morgen was geworden, beraadslaagden al de overpriesters en de oudsten van het volk tegen Jezus om Hem te doden.

² En nadat zij Hem hadden gebonden, leidden zij Hem weg en leverden Hem over aan Pontius Pilatus, de stadhouder.

³ Toen kreeg Judas, die Hem had overgeleverd, berouw, toen hij zag dat Hij was veroordeeld, en bracht de dertig zilverlingen aan de overpriesters en oudsten terug

⁴ en zei: Ik heb gezondigd door onschuldig bloed over te leveren! Zij echter zeiden: Wat gaat ons dat aan? Dat is uw zaak.

⁵ En na de zilverlingen in het tempelhuis geworpen te hebben vertrok hij en ging weg en hing zich op.

⁶ De overpriesters nu namen de zilverlingen en zeiden: Het is niet geoorloofd ze in de offerkist te werpen, omdat het bloedgeld is.

⁷ Nadat zij nu hadden beraadslaagd, kochten zij daarmee de akker van de pottenbakker als een begraafplaats voor de vreemdelingen.

⁸ Daarom wordt die akker bloedakker genoemd, tot op heden.

⁹ Toen is vervuld wat gesproken is door de profeet Jeremia, die zei: ‘En zij namen de dertig zilverlingen, de waarde van de Gewaardeerde, waarop die van de zonen Israels Hem gewaardeerd hadden,

¹⁰ en gaven die voor de akker van de pottenbakker, zoals de Heer mij had opgedragen’.

¹¹ Jezus nu stond voor de stadhouder. En de stadhouder vroeg Hem aldus: Bent U de koning der Joden? Jezus nu zei: U zegt het.

¹² En toen Hij door de overpriesters en oudsten werd beschuldigd, antwoordde Hij niets.

¹³ Toen zei Pilatus tot Hem: Hoort U niet hoeveel zij tegen U getuigen?

¹⁴ En Hij antwoordde hem op geen enkel woord, zodat de stadhouder zich zeer verwonderde.

¹⁵ Nu was de stadhouder op elk feest gewoon de menigte een gevangene los te laten, die zij wilden.

¹⁶ Nu hadden zij toen een berucht gevangene, Jezus Barabbas geheten.

¹⁷ Toen zij dan bijeen waren, zei Pilatus tot hen: Wie wilt u dat ik u zal loslaten: Jezus Barabbas, of Jezus die Christus wordt genoemd?

¹⁸ Want hij wist dat zij Hem uit afgunst hadden overgeleverd.

¹⁹ Toen hij nu op de rechterstoel zat, zond zijn vrouw hem de boodschap: Heb niets te doen met die Rechtvaardige; want ik heb heden in een droom veel om Hem geleden.

²⁰ De overpriesters en de oudsten echter overreedden de menigten dat zij Barabbas moesten vragen, maar Jezus ombrengen.

²¹ De stadhouder nu antwoordde en zei tot hen: Wie van deze twee wilt u dat ik u loslaat? Zij nu zeiden: Barabbas.

²² Pilatus zei tot hen: Wat zal ik dan doen met Jezus die Christus wordt genoemd? Zij zeiden allen: Laat Hij gekruisigd worden!

²³ Hij echter zei: Wat voor kwaad heeft Hij dan gedaan? Zij riepen echter des te meer: Laat Hij gekruisigd worden!

²⁴ Toen Pilatus nu zag dat het niets hielp, maar dat er veeleer opschudding ontstond, nam hij water en waste zijn handen ten aanschouwen van de menigte en zei: Ik ben onschuldig aan het bloed van deze Rechtvaardige; het is uw zaak!

²⁵ En al het volk antwoordde en zei: Zijn bloed over ons en over onze kinderen!

²⁶ Toen liet hij hun Barabbas los, maar Jezus geselde hij en leverde Hem over om gekruisigd te worden.

²⁷ Toen namen de soldaten van de stadhouder Jezus mee in het pretorium en verzamelden tegen Hem de hele legerafdeling.

²⁸ En na Hem ontkleed te hebben deden zij Hem een scharlaken mantel om;

²⁹ en na een kroon van dorens gevlochten te hebben zetten zij die op zijn hoofd, en een rietstok in zijn rechterhand; en zij vielen op hun knieen voor Hem en bespotten Hem aldus: Gegroet, koning der Joden!

³⁰ En zij spuwden op Hem, namen de rietstok en sloegen op zijn hoofd.

³¹ En toen zij Hem hadden bespot, deden zij Hem de mantel af en deden Hem zijn kleren aan; en zij leidden Hem weg om Hem te kruisigen.

³² En toen zij naar buiten gingen, vonden zij een man uit Cyrene, Simon geheten; hem dwongen zij zijn kruis te dragen.

³³ En toen zij bij een plaats waren gekomen, Golgotha geheten, dat betekent: Schedelplaats,

³⁴ gaven zij Hem wijn met gal gemengd te drinken; en toen Hij die had geproefd, wilde Hij niet drinken.

³⁵ Nadat zij Hem nu hadden gekruisigd, verdeelden zij zijn kleren door het lot te werpen.

³⁶ En terwijl zij zaten, bewaakten zij Hem daar.

³⁷ En zij plaatsten boven zijn hoofd op schrift zijn beschuldiging: Deze is Jezus, de koning der Joden.

³⁸ Toen werden met Hem twee rovers gekruisigd, een aan zijn rechterhand en een aan zijn linkerhand.

³⁹ De voorbijgangers nu lasterden Hem, terwijl zij hun hoofden schudden

⁴⁰ en zeiden: U die het tempelhuis afbreekt en in drie dagen opbouwt, verlos Uzelf, als U Gods Zoon bent, en kom van het kruis af!

⁴¹ Evenzo zeiden ook de overpriesters met de schriftgeleerden en oudsten spottend:

⁴² Anderen heeft Hij verlost, Zichzelf kan Hij niet verlossen. Hij is koning van Israel-laat Hij nu van het kruis afkomen en wij zullen in Hem geloven.

⁴³ Hij vertrouwt op God-laat Hij Hem nu redden als Hij behagen in Hem heeft! Want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon.

⁴⁴ Hetzelfde nu verweten Hem ook de rovers die met Hem waren gekruisigd.

⁴⁵ Van het zesde uur af nu kwam er duisternis over het hele land tot het negende uur toe.

⁴⁶ Omstreeks het negende uur nu riep Jezus met luider stem de woorden: Eli, Eli, lema sabachthani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?

⁴⁷ Sommigen nu van hen die daar stonden en dit hoorden, zeiden: Deze roept Elia.

⁴⁸ En terstond liep een van hen snel toe en nam een spons, vulde die met zure wijn, stak ze op een rietstok en gaf Hem te drinken.

⁴⁹ De overigen echter zeiden: Wacht, laten wij zien of Elia komt om Hem te verlossen.

⁵⁰ Jezus nu riep opnieuw met luider stem en gaf de geest.

⁵¹ En zie, het voorhangsel van het tempelhuis scheurde van boven naar beneden in tweeen; en de aarde beefde en de rotsen scheurden.

⁵² En de graven werden geopend en vele lichamen van de ontslapen heiligen werden opgewekt;

⁵³ en zij gingen uit de graven na zijn opwekking en kwamen in de heilige stad en verschenen aan velen.

⁵⁴ Toen nu de hoofdman en zij die met hem Jezus bewaakten, de aardbeving zagen en de dingen die waren gebeurd, werden zij zeer bang en zeiden: Waarlijk, Deze was Gods Zoon!

⁵⁵ Nu waren daar vele vrouwen die uit de verte toezagen, die Jezus waren gevolgd van Galilea om Hem te dienen;

⁵⁶ onder hen was Maria Magdalena en Maria, de moeder van Jakobus en Jozef, en de moeder van de zonen van Zebedeus.

⁵⁷ Toen het nu avond was geworden, kwam een rijk man van Arimathea, Jozef geheten, die ook zelf een discipel van Jezus was geworden.

⁵⁸ Deze kwam naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus. Toen beval Pilatus het hem te geven.

⁵⁹ En Jozef nam het lichaam, wikkelde het in een rein stuk linnen

⁶⁰ en legde het in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots had uitgehouwen; en na een grote steen voor de ingang van het graf gewenteld te hebben ging hij weg.

⁶¹ Nu waren daar Maria Magdalena en de andere Maria, gezeten tegenover het graf.

⁶² De volgende dag nu, dat is na de voorbereiding, kwamen de overpriesters en de farizeeen bijeen bij Pilatus

⁶³ en zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd dat deze verleider, toen Hij nog leefde, heeft gezegd: Na drie dagen word Ik opgewekt.

⁶⁴ Beveel dan dat het graf wordt beveiligd tot de derde dag, opdat niet misschien zijn discipelen komen en Hem stelen en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt van de doden; en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste.

⁶⁵ Pilatus zei tot hen: U hebt een wacht; gaat heen, beveiligt het naar uw beste weten.

⁶⁶ Zij nu gingen heen en beveiligden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben.