Exodus 22
Exodus 22 wordt hieronder samengevat en/of een of meer passages worden becommentarieerd. De volgende hoofdstukken van Exodus zijn op Christipedia samengevat en/of passages ervan becommentarieerd:
| ■ Exodus: 1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28 · 29 · 30 · 31 · 32 · 33 · 34 · 35 · 36 · 37 · 38 · 39 · 40. |
2
Ex 22:2 Indien een dief wordt betrapt bij een inbraak, en hij wordt geslagen, zodat hij sterft, het zal hem geen bloedschuld zijn. (CP[1])
Het zal hem geen bloedschuld zijn. De doodslager treft geen bloedschuld.
3
Ex 22:3 Indien de zon over hem opgegaan is, dan zal het hem een bloedschuld zijn; hij zal het volkomen teruggeven; heeft hij niet, zo zal hij verkocht worden voor zijn dieverij. (CP[1])
Indien de zon over hem opgegaan is. De inbraak wordt bij klaarlichte dag gepleegd.
Dan zal het hem een bloedschuld zijn. Dan zal het de doodslager een bloedschuld zijn. Degene die de dief grijpt, kan zien wie hij voor zich heeft, en waarheen hij slaat; hij kan ook hulp roepen. Als hij de betrapte dief toch een dodelijke slag geeft, dan zal hem een bloedschuld treffen.
Hij zal het volkomen teruggeven. De betrapte moet het gestolene geheel vergoeden. Reeds daarom mag niemand zonder werkelijke noodzakelijkheid zijn leven aantasten.
Heeft hij niet, zo zal hij verkocht worden voor zijn dieverij. Heeft de dief niet om te vergoeden, dan zal hij van gerechtswege voor slaaf verkocht worden voor zijn diefstal, daar de koper in zijn plaats vergoeding geeft, en hem dan zo lang in zijn dienst houdt, totdat hij het betaalde door zijn arbeid heeft gewonnen.
4
Ex 22:4 Indien de diefstal levend in zijn hand voorzeker gevonden wordt, hetzij os, of ezel, of klein vee, hij zal het dubbel wedergeven. (SV)
In zijn hand voorzeker gevonden wordt. In zijn bezit gevonden wordt.
5
Ex 22:5 Wanneer iemand een veld, of een wijngaard laat afweiden, en hij zijn beest [daarin] drijft, zodat het in eens anders veld weidt, die zal het van het beste van zijn veld en van het beste van zijn wijngaard wedergeven. (CP[1])
Van het beste van zijn veld en van het beste van zijn wijngaard. Het beste van de opbrengst of oogst.
Wedergeven. Als schadevergoeding geven.
6
Ex 22:6 Wanneer een vuur uitgaat, en vat de doornen, zodat de korenhoop verteerd wordt, of het staande koren, of het veld; hij, die de brand heeft aangestoken, zal het volkomen wedergeven. (CP[1])
Wanneer een vuur uitgaat, en vat de doornen. Wanneer er een vuur wordt aangestoken om de doornen te verbranden
Zodat de korenhoop verteerd wordt. De brand loopt uit de hand en het vernielt de garven
Het staande koren. Het ongemaaide koren.
Of het veld. Het hele veld.
Volkomen wedergeven. Het verbrande volledig vergoeden.
8
Ex 22:8 Indien de dief niet gevonden wordt, zo zal de heer des huizes tot de goden gebracht worden, of hij niet zijn hand aan zijns naasten have gelegd heeft. (SV)
De heer des huizes. De heer in wiens huis (vs. 7) het geld of het goed in bewaring is gegeven.
De goden. De rechters. Zie ook vs. 9. Sommigen[2] verstaan: God.
Of hij niet zijn hand aan zijns naasten have gelegd heeft. "... [om na te gaan] of hij zijn hand niet heeft uitgestoken naar de bezittingen van zijn naaste." (HSV) Misschien zullen de rechters vragen om onder ede te verklaren dat hij niets genomen heeft dat van zijn naaste is; vgl. 11.
9
Ex 22:9 Over alle zaak van onrecht, over een os, over een ezel, over klein vee, over kleding, over al het verlorene, hetwelk iemand zegt, dat het zijn is, beider zaak zal voor de goden komen; wien de goden schuldig verklaren, die zal het aan zijn naaste dubbel wedergeven. (SV)
De goden. De rechters, zie vs. 8.
Dubbel wedergeven. Het dubbele vergoeden.
10
Ex 22:10 Wanneer iemand aan zijn naaste een ezel, of os, of klein vee, of enig beest te bewaren geeft, en het sterft, of het raakt gewond of wordt geroofd, terwijl niemand het ziet; (CP[1])
Geroofd. Door een wild dier bijvoorbeeld, of door rovers.
11
Ex 22:11 Zo zal des HEEREN eed tussen hen beiden zijn, of hij niet zijn hand aan zijns naasten have geslagen heeft; en de eigenaar zal [dien] aannemen; en hij zal het niet wedergeven. (SV)
Zo zal des HEEREN eed tussen hen beiden zijn, of hij niet zijn hand aan zijns naasten have geslagen heeft. De eed moet daarom gedaan worden, als elk bewijs van schuld of onachtzaamheid ontbreekt. De verdachte of aangeklaagde moet onder ede een verklaring afleggen, dat hij niet zijn hand aan het bezit van zijn naaste geslagen heeft, het dier tot zijn eigen voordeel verkocht of geslacht heeft, of door boos opzet beschadigd heeft; en de heer van deze bezittingen zal die eed aannemen, en hij, de beschuldigde, zal het niet teruggeven.
De eigenaar zal [dien] aannemen. De eigenaar moet er genoegen mee nemen.
En hij zal het niet wedergeven. De ander hoeft niets te vergoeden.
13
Ex 22:13 Is het gewis verscheurd, dan zal hij het als bewijsstuk brengen. Het verscheurde zal hij niet wedergeven. (CP)
Indien het zeker is verscheurd, dan zal hij het als bewijsstuk brengen. Indien vaststaat dat het door een roofdier is verscheurd, dan zal hij het verscheurde dier als bewijsstuk overleggen.
Zal hij niet wedergeven. Hoeft hij niet te vergoeden.
Bron
Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting): met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Ex. 22:3, 11. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 21 sept. 2021.