Jozua (boek)/9

Hoofdstuk 9 van Jozua (boek) wordt hieronder samengevat en/of een of meer passages worden becommentarieerd.

Samenvatting

De koningen van Kanaän besluiten eenparig Israël te beoorlogen (1-2). De Gibeonieten zenden - tot lijfsbehoud - een gezantschap dat veinst uit een ver land te komen. Zij sluiten een verdrag met Israël. Hun bedrog wordt naderhand ontdekt, maar het verdrag blijft om des eeds wil. Wel worden zij tot hun straf dienstknechten van de Israëlieten gemaakt.

Inleiding

Maar niet lang heeft de oplaaiende vlam van gods­verheerlijking en godsvertrouwen, die de bondsvernieuwing op de Ebal tot een nationaal hoogtepunt had gemaakt, stand gehouden. Jozua zowel als ge­heel Israël, ze mogen dan bij het branden van de offers ten aanhoren van Hem, die op de cherubs woont, hun „Amen" hebben laten weerklinken en daarmee wat in den Naam des Heeren tot hen werd gezegd, als enig richtsnoer van eigen leven hebben erkend. Ze mogen in opgewekte stemming hebben gesproken van levenswijding aan Hem, die op zo wondere wijze een begin had gemaakt met de realisering van Zijn beloften aan de vaderen. Weldra zullen hun daden het bewijzen, dat levenswijding nog heel wat anders is dan danken voor ontvangen zegeningen, heel wat anders dan het brengen van offers en het aanheffen van feestgezangen. Straks zal in het legerkamp van Gilgal het meest sprekende bewijs worden geleverd, dat het „wandelen voor het aangezicht des Heeren" voor de zondige en dientengevolge onevenwichtige mens niet anders is dan een voort­durend struikelen en vallen, dat de mens gul is met woorden, maar karig met daden.

Bronnen

Bijbel (Statenvertaling), uitgave van het Amerikaans Bijbelgenootschap, zonder jaar. De samenvatting is hieraan ontleend en onder wijziging verwerkt op 9 nov. 2020.

A. Noordtzij, Joh. de Groot, Des Heeren heirscharen. Premieboek bij de N.C.R.V.-kalender 1938. Tekst van blz. 28 is onder wijziging verwerkt op 17 dec. 2020