Jeremia 17
Jeremia 17 is een hoofdstuk van het boek Jeremia. Hieronder is een samenvatting en/of commentaar.
| ■ Hoofdstukken van Jeremia samengevat en/of passages ervan becommentarieerd: 1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28 · 29 · 30 · 31 · 32 · 33 · 34 · 35 · 36 · 37 · 38 · 39 · 40 · 41 · 42 · 43 · 44 · 45 · 46 · 47 · 48 · 49 · 50 · 51 · 52. |
2
Jer 17:2 Zoals hun kinderen hun altaren gedenken, en hun gewijde palen bij het groen geboomte, op de hoge heuvels. (CP[1])
De Judeeërs waren hartelijk gehecht aan hun afgodische altaren, aan de eer van hun goden gewijde palen.
Hoge heuvels. Zie vs. 3: 'hoogten'.
3
Jer 17:3 Ik zal Mijn berg in het veld, uw vermogen, al uw schatten ten roof geven, uw hoogten, om de zonde in al uw landpalen. (CP[1])
Mijn berg. Mogelijk de tempelberg. Of de heuvels in Gods land, die Gods bergen zijn.
Uw hoogten. Zie vs. 2: 'hoge heuvels'.
4
Jer 17:4 Alzo zult u aflaten (en dat om uzelf) van uw erfenis, die Ik u gegeven heb, en Ik zal u uw vijanden doen dienen in een land, dat u niet kent; want ulieden hebt een vuur aangestoken in Mijn toorn, tot in eeuwigheid zal het branden. (CP[1])
Ulieden hebt een vuur aangestoken in Mijn toorn, tot in eeuwigheid zal het branden. Het vuur in Gods toorn over de zonde blijft branden tot in eeuwigheid; Zijn toorn zal blijven op de zondaars in de hel, die een plaats van vuur is.
5
Jer 17:5 Zo zegt de HEERE: Vervloekt is de man, die op een mens vertrouwt, en vlees [tot] zijn arm stelt, en wiens hart van den HEERE afwijkt! (SV)
En vlees [tot] zijn arm stelt. De arm is een zinnebeeld van sterkte, macht, kracht. Vlees tot zijn arm stellen is voor zijn kracht vertrouwen op de macht van een mens, zich sterk weten (wanen) dankzij de bijstand van een mens.